اِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُۙ  

Kesin gerçekleşecek (olan Kıyamet) koptuğu zaman, onun kopuşunu yalanlayacak kimse olmayacaktır.

لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌۢ  

فَاَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَٓا اَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِۜ  

Ahiret mutluluğuna erenler var ya; ne mutlu kimselerdir!

وَاَصْحَابُ الْمَشْـَٔمَةِ مَٓا اَصْحَابُ الْمَشْـَٔمَةِۜ  

Kötülüğe batanlara gelince; ne mutsuz kimselerdir!

وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَۙ  

(İman ve amelde) öne geçenler ise (Ahirette de) öne geçenlerdir. İşte onlar (Allah’a) yaklaştırılmış kimselerdir.

عَلٰى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍۙ  

Onlar, karşılıklı yaslanmış vaziyette mücevheratla işlenmiş tahtlar üzerindedirler.

مُتَّكِـ۪ٔينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِل۪ينَ  

لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَۙ  

لَا يَسْمَعُونَ ف۪يهَا لَغْواً وَلَا تَأْث۪يماًۙ  

Orada ne boş bir söz, ne de günaha sokan bir şey işitirler.

وَكَانُوا يَقُولُونَ اَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَاباً وَعِظَاماً ءَاِنَّا لَمَبْعُوثُونَۙ  

Diyorlardı ki: “Biz öldükten, toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra mı, biz mi bir daha diriltilecekmişiz?”

فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَم۪يمِۚ  

Üstüne de o kaynar sudan içeceksiniz.

فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْه۪يمِۜ  

Kanmak bilmez susamış develerin suya saldırışı gibi içeceksiniz.

اَفَرَاَيْتُمُ النَّارَ الَّت۪ي تُورُونَۜ  

Tutuşturduğunuz ateşe ne dersiniz?!

ءَاَنْتُمْ اَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَـهَٓا اَمْ نَحْنُ الْمُنْشِؤُ۫نَ  

Onun ağacını siz mi yarattınız, yoksa yaratan biz miyiz?

فَلَٓا اُقْسِمُ بِمَوَاقِـعِ النُّجُومِۙ  

Yıldızların yerlerine yemin ederim ki, -eğer bilirseniz, gerçekten bu, büyük bir yemindir-

وَاِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظ۪يمٌۙ