اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ  

İnsan, kendisinin kemiklerini bir araya getiremeyeceğimizi mi sanır?

بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ  

Evet bizim, onun parmak uçlarını bile düzenlemeye gücümüz yeter.

بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ  

Fakat insan önünü (geleceğini, kıyameti) yalanlamak ister.

يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ  

“O kıyamet günü ne zaman?” diye sorar.

لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ  

(Ey Muhammed!) Onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.

اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ  

Şüphesiz onu toplamak ve okumak bize aittir.

فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ  

O hâlde, biz onu okuduğumuz zaman, onun okunuşuna uy.

ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ  

Sonra onu açıklamak da bize aittir.

كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ  

Hayır! Siz dünyayı seviyorsunuz ve ahireti bırakıyorsunuz.