Cennete girenlerin mutluluğuna işaret edildikten sonra –yukarıda cehennem tasvirinde yapıldığı gibi– burada da insanın dünyada tanıdığı maddî zevkler ve nimetler için kullanılan kelimelerle bazı cennet nimetleri sıralanmıştır. Kuşkusuz bunlar birer örnek olup Kur’an’da yeri geldikçe bağlama göre daha birçok cennet nimetinden söz edilmiştir. Kur’an’a göre cennet göklerle yer kadar geniş (Âl-i İmrân 3/133), yakıcı sıcağın veya dondurucu soğuğun söz konusu olmadığı bir mekân (İnsan 76/13); içinde su, süt, şarap ve bal ırmaklarının aktığı bir yurt (Muhammed 47/15) ve tavsif edilemeyecek kadar güzellikleri bulunan nimetler ortamıdır (cennet nimetleriyle ilgili bu tür tasvirleri nasıl anlamamız gerektiği konusunda yine bk. Mutaffifîn 83/22-28). 

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌۙ

Ayet, atıf harfi وَ ‘la önceki ayete  سُرُرٌ ‘a matuftur.  مَصْفُوفَةٌ  kelimesi  نَمَارِقُ ‘un sıfatı olup damme ile merfûdur.  نَمَارِقُ  müntehel cumû’ kelimesi gayri munsarif olduğu için tenvin almamıştır. 

Müntehel cumû’ kelimenin ikinci harfinden sonra elif, eliften sonra ise iki veya üç harf bulunan cemi isimlerdir. (Dr.Mustafa Meral Çörtü, Arapça Dilbilgisi Nahiv) 

مَصْفُوفَةٌ  kelimesi, sülâsi mücerredi  صفف  olan fiilin ism-i mef’ûlüdür.

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌۙ

نَمَارِقُ  kelimesi, önceki ayetteki  سُرُرٌ ’a  وَ ‘la atfedilmiştir. Cihet-i câmia, temâsüldür.

نَمَارِقُ ‘un sıfatı olan  مَصْفُوفَةٌۙ ‘un ism-i mef’ûl vezninde gelmesi bu fiilin başkası tarafından onun üzerinde gerçekleştirilmiş olduğuna işaret eder.

Sıfat mevsûfunun sahip olduğu bir özelliğe işaret etmek için yapılan tetmim ıtnâbı sanatıdır.