مَا لَـكُمْ۠ كَيْفَ تَحْكُمُونَۚ
Kur’an âhirette müminlere büyük ödüller, (nimetlerle dolu cennetler) müjdeledikçe müşrikler dünyadaki sosyal konumlarına aldanarak böyle bir şey olduğu takdirde kendilerinin daha büyük nimetlere mazhar olmaları gerektiğini savunmuşlardı; âyetler onlara cevap vermektedir. Cevapların soru tarzında sıralanması onların tutumlarının hayret verici ve kabul edilemez olduğuna işaret etmektedir. 37-38. âyetlere göre âhiretteki mutluluk dünyadaki güç ve zenginliğe değil, iman ve iyi amele bağlıdır; bu mutluluğu kimlerin hak ettiğini de en iyi Allah bilir; çünkü hak etme şartlarını ve ölçülerini koyan yalnız O’dur. Bu husustaki rehber de O’nun kitabıdır.
Kaynak : Kur'an Yolu Tefsiri Cilt: 5 Sayfa: 435-436مَا لَـكُمْ۠ كَيْفَ تَحْكُمُونَۚ
İstifham ismi مَا mübteda olarak mahallen merfûdur. لَكُمْ car mecruru mahzuf habere müteallıktır.
كَيْفَ istifham harfi olup تَحْكُمُونَ fiilinin failinin hali olarak mahallen mansubdur.
تَحْكُمُونَ fiili نَ ’un sübutuyla merfû muzari fiildir. Zamir olan çoğul و ’ı fail olup mahallen merfûdur.مَا لَـكُمْ۠ كَيْفَ تَحْكُمُونَۚ
İstînafiyye olarak fasılla gelmiştir. İstifham üslubunda talebî inşâî isnaddır.
İsim cümlesi formundaki cümlede mübteda konumundaki istifham harfi مَا , inkârî manadadır. Cümlede îcâz-ı hazif sanatı vardır. Car mecrur لَكُمْ۠ ’un müteallakı olan haber mahzuftur.
Fasılla gelen كَيْفَ تَحْكُمُونَ cümlesi لَـكُمْ۠ ‘deki zamirden bedeldir. Fasıl sebebi kemâl-i ittisâldir. İstifham üslubunda talebî inşâî isnaddır.
İstifham ismi كَيْفَ , muzari fiil sıygasında gelerek teceddüt, tecessüm ve istimrar ifade eden تَحْكُمُونَ fiilinin failinden mukaddem haldir. Hal, ıtnâb babındandır.
مَا - كَيْفَ kelimeleri arasında mürâât-ı nazîr sanatı sanatı vardır.
Ayetteki iki cümlede istifham üslubunda gelmiş olmasına rağmen inkârî mana taşıdığı için mecaz-ı mürsel mürekkebdir. Ayrıca cümlelerde, tecâhül-i ârif sanatı vardır.
Önceki ayetteki الْمُسْلِم۪ينَ sözündeki gaib zamirden لَـكُمْ۠ ‘deki muhatap zamirine iltifat sanatı vardır.
Bu kelam, onların verdiği hükümden taaccüp ettirmekte ve yadırganması gerektiğini ve aklı selim sahibinden sadır olacak bir şey olmadığını bildirmektedir. (Ebüssuûd)